#5
Blijf op de hoogte en volg Jeroen
21 April 2017 | Amerikaanse maagdeneilanden, Saint Thomas
Blog #5
Ben ik weer.
Het weekend voordat we naar Saint Thomas gingen zijn we op zaterdag naar het Metropolitan Museum of Art geweest, wat op zich best leuk was om te zien, maar heel indrukwekkend vond ik het niet. Op zondag zijn we Washington Heights geweest, wat heel mooi zou zijn. Toen we daar kwamen leek het echter meer op een Ghetto, dus nadat we lunch hadden gehaald zijn we maar weer terug gegaan richting ‘het centrum’. Dit keer echter lopend ipv met de metro, waardoor we uiteindelijk 25km hebben gelopen in een middag. Het weer was eindelijk weer goed dus het was helemaal prima.
Een paar dagen later was het dan eindelijk zover: op naar Saint Thomas. We volgen via Fort Lauderdale, maar niet voordat ik doodsangsten had uitgestaan in m’n uber naar het vliegveld. Ik ben normaal gesproken niet echt bang oid, maar ik was toch wel echt heel, heel erg blij dat ik levend aankwam op het vliegveld. M’n uberchauffeur had of drugs gebruikt of teveel gedronken, want hij mistte een aantal afslagen, zwalkte over de weg, tot ongenoegen van de rest van het verkeer, stopte bij een tankstation omdat ‘ie compleet gedesoriënteerd was (terwijl ik dacht dat het een soort val was) en als klap op de vuurpijl reed ‘ie ook nog tegen het verkeer in terwijl er ook daadwerkelijk auto’s in onze richting kwamen. Uiteindelijk dus aangekomen op het vliegveld en met 3 uur vertraging 10 uur later geland op Saint Thomas. Toen we het vliegtuig uitkwamen was het wel duidelijk dat we de goede bestemming hadden gekozen: 28 graden, blauwe lucht en zon. Taxi genomen naar het resort, kamer bekeken (super mooi uitzicht op de stad en de haven) daar wat gegeten met uitzicht op de haven en de zee en daarna maar gaan slapen aangezien we allemaal gesloopt waren.
De volgende dag hebben we ’s ochtends een beetje rond het zwembad gehangen en in de zon gelegen, waardoor mijn voeten, benen en schouders meteen knalrood waren voor de rest van de vakantie. Daarna zijn we Magens Beach gegaan, wat volgens de taxi chauffeur het beste strand van het eiland was, maar bleek achteraf niet helemaal waar te zijn. Desondanks wel een heel mooi strand met heerlijk warm water.
De dag daarna zijn we naar Coki Beach wat een van de mooiste stranden is dat ik ook heb gezien (niet dat ik normaal naar het strand, maar whatever). Turquoise water, wit strand, palmbomen, blauwe lucht en zon. Zeg maar precies zoals je het altijd in films/reclames etc ziet. Daar snorkels gehuurd om te snorkelen, want Coki Beach staat erom bekend dat er heel veel vissen zitten en dat ze heel dichtbij komen. En daar was geen woord aan gelogen. Wauw. Zoveel mooie vissen, honderden komen er op je af, zwemmen zowat tegen je aan en dat met super helde water. Zelden zoiets gaafs gezien. Einde v/d middag terug gegaan, omgekleed en uit eten gegaan. Daarna even door de have gelopen en de pier met de superjachten op gegaan omdat de deur niet goed dicht bleek te zitten. Daar langs alle superjachten gelopen en op de pier gezeten achter zo’n jacht omdat de onderwater verlichting aanstond en heel veel vissen aantrok, waardoor ze super goed te zien waren.
Volgende dag naar Brewers Beach gegaan, waar schildpadden zouden zitten. Daar aangekomen bleek dat niet waar te zijn, maar de baai was wel waanzinnig mooi (alweer). Daar maar gebleven en een beetje gezwommen. Op tijd terug gegaan, omgekleed en daarna naar Iggy’s Beach Bar gegaan. En dat was precies zo’n beach bar waar je van droomt. Aan het strand, tafels in het zand, palmbomen met feestverlichting, spelletjes die je op het strand kan spelen en goede cocktails. Na een uurtje begon er een reggae band te spelen wat de sfeer helemaal af maakte. Daar de hele avond gebleven omdat het simpelweg niet beter kan zijn dan dat. Super goede sfeer en een super locatie.
De volgende dag begonnen we een van de meest bijzondere/bizarre dagen uit m’n leven met het missen van een boottocht naar Water Island, een klein eilandje voor de kust van Saint Thomas, waar ongeveer 200 mensen wonen. Door het missen van de boot moesten we 2 uur wachten, maar toen ik even rond keek bleek dat helemaal perfect te zijn. Ik zag namelijk de boeg van een J-klasse liggen aan het einde van een pier, dus daar maar snel naartoe gegaan om te kijken. En mijn god, wat zijn dat toch waanzinnig mooie schepen, niet normaal. Zulke mooie lijnen…. Uiteindelijk bleek het om de ranger (J-5) te gaan, die had meegedaan aan Les Voiles de Saint Barths, die net was afgelopen. Er lagen ook nog een aantal andere schepen in de haven die hadden meegedaan dus er was genoeg te zien. Daarna met de boot naar Water Island gegaan, met heel veel geluk een golf karretje kunnen huren en daarmee het eiland verkend, wat helemaal super was. Uiteindelijk zijn we naar Honeymoon Beach gegaan, waar we de rest van de middag hebben doorgebracht. Ook weer super mooi, super rustig, maar een super relaxte sfeer, een beetje zoals je het paradijs voorstelt. Toen we op de terugweg stonden te wachten voor de boot raakten we in gesprek met de crew van een superjacht vanwege mijn verschrikkelijk rode voeten. Uiteindelijk nodigde ze ons uit om wat te komen drinken op het jacht (Sea Legend). Dat uiteraard gedaan en een hele rondleiding over het schip gekregen. Daarna afgesproken om met z’n allen uit eten te gaan de avond, dus naar huis gegaan, omgekleed en met hen uit eten gegaan/ wat gaan drinken. Op een gegeven moment vroeg de kapitein of we zin hadden om mee te gaan naar de open lucht strip club van een vriend van hem. Dat uiteraard gedaan, wat best een bizarre ervaring was, aangezien wij de enige gasten waren (misschien omdat het goede vrijdag was..) en omdat de kapitein geld begon uit te delen aan iedereen. Na verloop van tijd zijn met een disco taxi busje het hele eiland over gereden om uiteindelijk bij een uitzichtspunt te stoppen en daar een beetje rond te hangen, waar je ook super mooi de sterrenhemel kon zien. Daarna maar bij het resort afgezet door de taxi en gaan slapen. Wat een dag. Niet alleen omdat het een hele bijzondere ervaring was, maar toch ook wel omdat het toch wel de laatste druppel was om er vrij zeker van te zijn dat ik na de uni op een superjacht wil gaan werken ipv een 9-5 baan. De Eendracht had dat idee al behoorlijk aangewakkerd, maar het ontmoeten van de crew en het horen van hun verhalen overtuigde me helemaal.
De volgende dag was het plan dat we met de crew van jacht Saint John zouden gaan verkennen, een eilandje dichtbij Saint Thomas dat nog mooier zou zijn. De kapitein bleek echter niet in staat om op te staan, dus toen zijn we zonder hen gegaan. Daar een hike gemaakt naar het beste strand so far. Super wit zand en nog turquoiser water dan we tot toen toe gezien hadden. Voor de kust lag ook nog eens de Wisp (zeiljacht), wat het voor mij helemaal afmaakte. Daar gebleven tot we de storm zagen aankomen, waarna we besloten terug te gaan naar het resort.
De volgende dag volgen we om 4 uur weer terug naar NYC, dus in de ochtend wilde we eigenlijk gaan jetskiën, maar alle verhuur bedrijven waren of failliet of hadden technische problemen, dus uiteindelijk hebben we 3 uur in een hangmat gelegen bij Iggy’s en spelletjes gespeeld. Zonder vertraging teruggevlogen en de na 5.5 uur slaap weer terug naar Baruch.
Het niveau is nog steeds hilarisch, maar ze gaan het tempo verhogen zeggen ze, dus ik maak me alvast heel erg druk… not.
Qua cijfers mag ik nog steeds niet klagen, laagste is een 85, hoogste een 99 (paar keer inmiddels), verder gemiddeld rond de 90/95, dus genoeg tijd voor andere dingen hier :). Een vak heb ik zelfs al helemaal gehaald omdat ik een 99 had voor de midterm en een 85 voor een voorstel voor een paper (Half A4’tje) dat even zwaar meeteld als het paper zelf (12 A4’tjes).
Nog maar 6 weken hier trouwens… Al kijk ik er wel naar uit om in NL weer veel te gaan sporten, want daar is hier gewoon geen mogelijkheid/ruimte voor.
Jezus wat een lang blog dit keer.. :P
/Jeroen
Ben ik weer.
Het weekend voordat we naar Saint Thomas gingen zijn we op zaterdag naar het Metropolitan Museum of Art geweest, wat op zich best leuk was om te zien, maar heel indrukwekkend vond ik het niet. Op zondag zijn we Washington Heights geweest, wat heel mooi zou zijn. Toen we daar kwamen leek het echter meer op een Ghetto, dus nadat we lunch hadden gehaald zijn we maar weer terug gegaan richting ‘het centrum’. Dit keer echter lopend ipv met de metro, waardoor we uiteindelijk 25km hebben gelopen in een middag. Het weer was eindelijk weer goed dus het was helemaal prima.
Een paar dagen later was het dan eindelijk zover: op naar Saint Thomas. We volgen via Fort Lauderdale, maar niet voordat ik doodsangsten had uitgestaan in m’n uber naar het vliegveld. Ik ben normaal gesproken niet echt bang oid, maar ik was toch wel echt heel, heel erg blij dat ik levend aankwam op het vliegveld. M’n uberchauffeur had of drugs gebruikt of teveel gedronken, want hij mistte een aantal afslagen, zwalkte over de weg, tot ongenoegen van de rest van het verkeer, stopte bij een tankstation omdat ‘ie compleet gedesoriënteerd was (terwijl ik dacht dat het een soort val was) en als klap op de vuurpijl reed ‘ie ook nog tegen het verkeer in terwijl er ook daadwerkelijk auto’s in onze richting kwamen. Uiteindelijk dus aangekomen op het vliegveld en met 3 uur vertraging 10 uur later geland op Saint Thomas. Toen we het vliegtuig uitkwamen was het wel duidelijk dat we de goede bestemming hadden gekozen: 28 graden, blauwe lucht en zon. Taxi genomen naar het resort, kamer bekeken (super mooi uitzicht op de stad en de haven) daar wat gegeten met uitzicht op de haven en de zee en daarna maar gaan slapen aangezien we allemaal gesloopt waren.
De volgende dag hebben we ’s ochtends een beetje rond het zwembad gehangen en in de zon gelegen, waardoor mijn voeten, benen en schouders meteen knalrood waren voor de rest van de vakantie. Daarna zijn we Magens Beach gegaan, wat volgens de taxi chauffeur het beste strand van het eiland was, maar bleek achteraf niet helemaal waar te zijn. Desondanks wel een heel mooi strand met heerlijk warm water.
De dag daarna zijn we naar Coki Beach wat een van de mooiste stranden is dat ik ook heb gezien (niet dat ik normaal naar het strand, maar whatever). Turquoise water, wit strand, palmbomen, blauwe lucht en zon. Zeg maar precies zoals je het altijd in films/reclames etc ziet. Daar snorkels gehuurd om te snorkelen, want Coki Beach staat erom bekend dat er heel veel vissen zitten en dat ze heel dichtbij komen. En daar was geen woord aan gelogen. Wauw. Zoveel mooie vissen, honderden komen er op je af, zwemmen zowat tegen je aan en dat met super helde water. Zelden zoiets gaafs gezien. Einde v/d middag terug gegaan, omgekleed en uit eten gegaan. Daarna even door de have gelopen en de pier met de superjachten op gegaan omdat de deur niet goed dicht bleek te zitten. Daar langs alle superjachten gelopen en op de pier gezeten achter zo’n jacht omdat de onderwater verlichting aanstond en heel veel vissen aantrok, waardoor ze super goed te zien waren.
Volgende dag naar Brewers Beach gegaan, waar schildpadden zouden zitten. Daar aangekomen bleek dat niet waar te zijn, maar de baai was wel waanzinnig mooi (alweer). Daar maar gebleven en een beetje gezwommen. Op tijd terug gegaan, omgekleed en daarna naar Iggy’s Beach Bar gegaan. En dat was precies zo’n beach bar waar je van droomt. Aan het strand, tafels in het zand, palmbomen met feestverlichting, spelletjes die je op het strand kan spelen en goede cocktails. Na een uurtje begon er een reggae band te spelen wat de sfeer helemaal af maakte. Daar de hele avond gebleven omdat het simpelweg niet beter kan zijn dan dat. Super goede sfeer en een super locatie.
De volgende dag begonnen we een van de meest bijzondere/bizarre dagen uit m’n leven met het missen van een boottocht naar Water Island, een klein eilandje voor de kust van Saint Thomas, waar ongeveer 200 mensen wonen. Door het missen van de boot moesten we 2 uur wachten, maar toen ik even rond keek bleek dat helemaal perfect te zijn. Ik zag namelijk de boeg van een J-klasse liggen aan het einde van een pier, dus daar maar snel naartoe gegaan om te kijken. En mijn god, wat zijn dat toch waanzinnig mooie schepen, niet normaal. Zulke mooie lijnen…. Uiteindelijk bleek het om de ranger (J-5) te gaan, die had meegedaan aan Les Voiles de Saint Barths, die net was afgelopen. Er lagen ook nog een aantal andere schepen in de haven die hadden meegedaan dus er was genoeg te zien. Daarna met de boot naar Water Island gegaan, met heel veel geluk een golf karretje kunnen huren en daarmee het eiland verkend, wat helemaal super was. Uiteindelijk zijn we naar Honeymoon Beach gegaan, waar we de rest van de middag hebben doorgebracht. Ook weer super mooi, super rustig, maar een super relaxte sfeer, een beetje zoals je het paradijs voorstelt. Toen we op de terugweg stonden te wachten voor de boot raakten we in gesprek met de crew van een superjacht vanwege mijn verschrikkelijk rode voeten. Uiteindelijk nodigde ze ons uit om wat te komen drinken op het jacht (Sea Legend). Dat uiteraard gedaan en een hele rondleiding over het schip gekregen. Daarna afgesproken om met z’n allen uit eten te gaan de avond, dus naar huis gegaan, omgekleed en met hen uit eten gegaan/ wat gaan drinken. Op een gegeven moment vroeg de kapitein of we zin hadden om mee te gaan naar de open lucht strip club van een vriend van hem. Dat uiteraard gedaan, wat best een bizarre ervaring was, aangezien wij de enige gasten waren (misschien omdat het goede vrijdag was..) en omdat de kapitein geld begon uit te delen aan iedereen. Na verloop van tijd zijn met een disco taxi busje het hele eiland over gereden om uiteindelijk bij een uitzichtspunt te stoppen en daar een beetje rond te hangen, waar je ook super mooi de sterrenhemel kon zien. Daarna maar bij het resort afgezet door de taxi en gaan slapen. Wat een dag. Niet alleen omdat het een hele bijzondere ervaring was, maar toch ook wel omdat het toch wel de laatste druppel was om er vrij zeker van te zijn dat ik na de uni op een superjacht wil gaan werken ipv een 9-5 baan. De Eendracht had dat idee al behoorlijk aangewakkerd, maar het ontmoeten van de crew en het horen van hun verhalen overtuigde me helemaal.
De volgende dag was het plan dat we met de crew van jacht Saint John zouden gaan verkennen, een eilandje dichtbij Saint Thomas dat nog mooier zou zijn. De kapitein bleek echter niet in staat om op te staan, dus toen zijn we zonder hen gegaan. Daar een hike gemaakt naar het beste strand so far. Super wit zand en nog turquoiser water dan we tot toen toe gezien hadden. Voor de kust lag ook nog eens de Wisp (zeiljacht), wat het voor mij helemaal afmaakte. Daar gebleven tot we de storm zagen aankomen, waarna we besloten terug te gaan naar het resort.
De volgende dag volgen we om 4 uur weer terug naar NYC, dus in de ochtend wilde we eigenlijk gaan jetskiën, maar alle verhuur bedrijven waren of failliet of hadden technische problemen, dus uiteindelijk hebben we 3 uur in een hangmat gelegen bij Iggy’s en spelletjes gespeeld. Zonder vertraging teruggevlogen en de na 5.5 uur slaap weer terug naar Baruch.
Het niveau is nog steeds hilarisch, maar ze gaan het tempo verhogen zeggen ze, dus ik maak me alvast heel erg druk… not.
Qua cijfers mag ik nog steeds niet klagen, laagste is een 85, hoogste een 99 (paar keer inmiddels), verder gemiddeld rond de 90/95, dus genoeg tijd voor andere dingen hier :). Een vak heb ik zelfs al helemaal gehaald omdat ik een 99 had voor de midterm en een 85 voor een voorstel voor een paper (Half A4’tje) dat even zwaar meeteld als het paper zelf (12 A4’tjes).
Nog maar 6 weken hier trouwens… Al kijk ik er wel naar uit om in NL weer veel te gaan sporten, want daar is hier gewoon geen mogelijkheid/ruimte voor.
Jezus wat een lang blog dit keer.. :P
/Jeroen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
